Ξημερώνει και το αύριο δεν θέλω να ρθει ..
να μη χαθεί η ελπίδα.
να μην αντικρίσει το όνειρο τη πραγματικότητα

Η φωνή μου βραχνή ,κρυώνω.
θέλω να φωνάξω μα δεν μ ακούει κάνεις ..
Το γιατί δεν μ αφήνει να ησυχάσω..

Ψάχνω άνθρωπο να βρω ..
Μα έχουν εξαφανιστεί όλοι.
Μονό σκιές παίρνουν .δεν μιλούν .δεν ακούν.μονάχα εκτελούν.

Η ζωή προχωράει ,ο θάνατος όμως είναι εδώ έχει παγώσει την εικόνα και ιστορία επαναλαμβάνετε ..σε σε να,σε μένα,σε εμάς..

Δακρύζω που το γράφω ..
Ενόχλησε που το διαβάζεις..
Η αλήθεια πονάει.
Άλλα αντέχω και αντέχεις.
Μην τα παρατάς /Δεν θα τα παρατήσω..
Θα ει μαι στο τέλος του δρόμου να χω λόγο..
ΣΤΗ ΖΏΗ ΝΑ ΓΥΡΊΣΩ.... Χ.Δουλγεράκη

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ...

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. PABLO NERUDA

ΣΙΩΠΗ....

Ονειροπολώ και φτιάχνω μια αλήθεια αλλιώτικη από την αληθινή..
σσσσςςς οι σκέψεις δεν ησυχάζουν...
όνειρα που δεν τόλμησαν να πραγματοποιηθούν μη τύχει και μου ταράξουν την πραγματικότητα...
πόρτες ερμητικά κλειστές και τα κλειδιά από χρόνια χαμένα...
υποσχέσεις που αθετήθηκαν σε ένα βολεμένο και πάντα προσωρινό μόνιμο παρόν...
χίλια γράμματα που δεν βρήκαν ποτέ τον παραλήπτη που άλλαζε συνεχώς διεύθυνση...
ερωτικές επιστολές με πόθο γραμμένες μα με καμιά διάθεση θυσίας του ήδη γνώριμου σκηνικού...
προς τι το ρίσκο...;
τα αισθήματα πια εύκολα ξεπουλιούνται για ένα ηλεκτρονικό χαμόγελο...
τα λουλούδια που μου έστειλαν έφτασαν σε εκατοντάδες μαδημένα πέταλα...
ο άνεμος φρόντισε να μην πονέσω πολύ από τα αγκάθια τους και μου τα σκόρπισε...
τα ταξίδια μου ακυρώθηκαν γιατί φρόντιζα να έχω πάντα μια καλή δικαιολογία για να μένω εδώ...
οι φόβοι μου φούντωσαν γιατί τους έτρεφα συνέχεια με κάτι καινούριο που τελικά πολύ αγαπούσα στην πορεία...
εσύ βολεύτηκες στην πολυθρόνα σου...
κι εγώ βολεύτηκα στον μακρινό μου κόσμο...
οι πολυθρόνες δεν μου αρέσουν όταν δεν είμαστε αγκαλιά...
ο μακρινός μου κόσμος δεν σου αρέσει όταν δεν πατάμε στο έδαφος...
"κάποια μέρα ίσως μπορέσω να σου πω πόσο σημάδεψες την ζωή μου...
κι ίσως εκείνη την μέρα να καταλάβεις..."
σσσςςς σιωπή...
τι να μου απαντήσεις άραγε σε αυτό...;
τι απάντηση να περίμενα πέρα από την σιωπή...;
θα ρθω μια μέρα θα δεις...
αλλά δεν ξέρω το πότε...
κι εγώ θα ρθω μια μέρα θα δεις...
μόνο που δεν ξέρω το πως...
θα φτάσει εκείνη η μέρα το ξέρω...
μα κάποιος από τους δυο δεν θα 'χει πια να πει τίποτα...
ο ένας ξόδεψε αλόγιστα τα λόγια του κι ο άλλος τις σιωπές του...
που να συναντηθούν αυτά τα δυο...;
πώς να ενωθούν...;
σε ποια σημάδια να ταιριάξουν...;
εγώ χορεύω στους ανέμους κι εσύ ντύνεσαι καλά μην κρυώσεις...
εγώ χαιδεύω τα αστέρια κι εσύ κλείνεις τα παντζούρια γιατί νύχτωσε...
εγώ βγαίνω γυμνός στην βροχή κι εσύ κρατάς ομπρέλες...
εγώ κάνω ευχές στα γεμάτα φεγγάρια κι εσύ ξεχνάς το δαχτυλίδι σου εκείνα τα βράδια...
σσσςςς σιωπή και πάλι...
ίσως θα έπρεπε να καταλάβω πως τα αλλοτινά λόγια σαν γίνονται σιωπές ήταν πάντα σιωπηλά...
ίσως ποτέ να μην φώναζαν αυτά που έλεγαν...
ίσως τα παραμύθια τα έχουμε τόσο πολύ ανάγκη που μετασχηματίζουμε απλές ιστορίες σε τέτοια...
κι όλα τα σημάδια που εντοπίστηκαν στον ουρανό σαν θεϊκά να ήταν αστέρια που έσβησαν σε μια ευχή που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ...
μη βρέξεις απόψε ουρανέ...
θα ανάψω μια φωτιά να κάψω το είναι μου...
το χτες και το σήμερα...
το αύριο κι εκείνο που δεν θα έρθει ποτέ...
τα γράμματα και τα αισθήματα...
τα δάκρυα και τα χαμόγελα...
τα λόγια και τις σιωπές...
μη βρέξεις απόψε...
άναψα φωτιά κι αρχίζω να με ρίχνω μέσα της...
σσσςςς τώρα πρέπει να σωπάσω...
καίγομαι ήδη...

ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

O άνδρας ανακάλυψε τα ΧΡΩΜΑΤΑ και δημιούργησε την ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ.
Η γυναίκα ανακάλυψε την ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ & δημιούργησε το ΜΑΚΙΓΙΑΖ.
O άνδρας ανακάλυψε τις ΛΕΞΕΙΣ και δημιούργησε την ΣΥΖΗΤΗΣΗ.
Η γυναίκα ανακάλυψε την ΣΥΖΗΤΗΣΗ και δημιούργησε το ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ.
O άνδρας ανακάλυψε το ΠΑΙΧΝΙΔΙ και δημιούργησε τα ΧΑΡΤΙΑ.
Η γυναίκα ανακάλυψε τα ΧΑΡΤΙΑ και δημιούργησε τα TAROT.
Ο άνδρας ανακάλυψε την ΓΗ και δημιούργησε την ΤΡΟΦΗ.
Η γυναίκα ανακάλυψε την ΤΡΟΦΗ και δημιούργησε την ΔΙΑΙΤΑ.
O άνδρας ανακάλυψε τα ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ και δημιούργησε την ΑΓΑΠΗ.
Η γυναίκα ανακάλυψε την ΑΓΑΠΗ και δημιούργησε τον ΓΑΜΟ.
O άνδρας ανακάλυψε την ΓΥΝΑΙΚΑ και δημιούργησε το ΣΕΞ.
Η γυναίκα ανακάλυψε το ΣΕΞ και δημιούργησε τον ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ.
O άνδρας ανακάλυψε το ΕΜΠΟΡΙΟ και δημιούργησε το ΧΡΗΜΑ.
Η γυναίκα ανακάλυψε το ΧΡΗΜΑ και τα ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΟΛΑ!!!