Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη…

Αν στέρηση είναι να μην έχεις αυτό που επιθυμείς, ανικανοποίητο είναι να έχεις μεν αυτό που επιθυμείς, αλλά να μη σου προσφέρει τη γεύση που περίμενες να σου προσφέρει. Η απόκτησή του να αποδεικνύεται απογοητευτική. O άνθρωπος σήμερα μαραίνεται μέσα στην εποχή του ανικανοποίητου. Κι αν, όταν στερείσαι, μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκάς, μέσα στην ανικανοποίητη καθημερινότητα και τις απανωτές απογοητεύσεις -όχι απ' αυτά που δεν έχεις αλλά απ' αυτά που έχεις-, δεν ξέρεις πια τι ακριβώς να επιθυμήσεις.

Από παντού ακούς χείλη πικρά να συμπεραίνουν πως δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπάρχει φιλία, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αξίες, φιλότιμο. Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει.

Γεμίζουμε μονάχα απ' την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή διά της απώλείας της κερδίζεται. Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα; Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή, γι' αυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με τον μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει. Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε· προϋποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο. Όσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας

ΕΝΑ ΑΡΩΜΑ ΓΙΑ'ΣΕΝΑ


Δεν θα βάλω μέσα ούτε σφένδαμο, ούτε βανίλια, ούτε γιασεμί, ούτε κανέλα ..
Θα βάλω μέσα εσένα και εμένα, εμάς ..
Τους πόθους και τα πάθη μας ..
τον έρωτα και την αμαρτία μας ..
...Τα λάθη και τα σωστά μας ..
...Τα θέλω και τα δίνω μας ..
Θα αφήσω εκτός,
τα πρέπει και τα παίρνω μας ..
Τις υποχωρήσεις και τις κακίες μας ..
Θα σου φτιάξω ένα άρωμα, προσαρμοσμένο στο κορμί σου ..
Οικείο και ζωντανό ..
Να ταιριάζει με τον ιδρώτα σου ..
Να ευωδιάζει στη χαρά σου ..
Να γλυκαίνει τον πόνο σου ..
Να βοηθάει το βλέμμα σου να ορίζει το μέλλον σου ..
Θα σου φτιάξω ένα άρωμα, να το φοράς τα πρωινά ..
Όταν ξυπνάς από τον ύπνο σου ..
Όταν κοιτάς στο πλάι σου και βλέπεις εμένα ..
Όταν λες την πρώτη καλημέρα της ημέρας στ' αυτιά μου ..
Θα σου φτιάξω ένα άρωμα, να το φοράς τη νύχτα ..
Πριν πέσεις στην αγκαλιά μου ..
Πριν αφήσεις τα χάδια μου να συνταράξουν το κορμί σου ..
Πριν τα σώματά μας γίνουν ένα και αναταράξουν τον κόσμο μας ..
Πριν το χάραμα μας βρει, αγκαλιασμένους και αποκαμωμένους από τον έρωτά μας ..
Θα το ονομάσω με το γλυκό σου όνομα ..
Το μοναδικά ειπωμένο και τραγουδισμένο από τα χείλη σου ..
Όπως το είπες εκείνη την πρώτη φορά που σε γνώρισα ..
Όπως το κατέγραψε το μυαλό μου και το μιλάει η ψυχή μου ..
Θέλω να με αφήσεις να σου φτιάξω ένα άρωμα ..
Για να είναι μοναδικό σου ..
Όπως εσύ ..

Mοναδικό !!