Τα συναισθήματα του ανθρώπου - Παραμύθι

ΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ..

 Μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα.Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες,αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα. Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα.Κάθισε σε μια πολυθρόνα, στην αίθουσα VIP του αερολιμένα, για να διαβάσει με ησυχία.Ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα, άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει.Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο,ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα.Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα.Σκέφτηκε:"Τι νεύρα έχω!Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα.Αυτό την εξαγρίωνε αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνη,Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο,σκέφτηκε:«Ααα..Τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;"Τότε, ο άνδρας, παίρνει το τελευταίο μπισκότο, το κόβει στη μέση, δίνοντας της το ένα μισό.Ααα! Αυτό ήταν πάρα πολύΉταν πολύ πάρα πολύ θυμωμένη τώρα!Σε μια στιγμή, πήρε το βιβλίο της, τα πράγματά της και όρμησε στην αίθουσα επιβίβασης.Όταν κάθισε στο κάθισμά της,μέσα στο αεροπλάνο,έψαξε την τσάντα της για να πάρει τα γυαλιά της,και, προς μεγάλη της έκπληξη,το πακέτο με τα μπισκότα της ήταν εκεί,άθικτο,κλειστό!Αισθάνθηκε τόσο ντροπιασμένη!!Συνειδητοποίησε ότι έκανε λάθος...Είχε ξεχάσει ότι τα μπισκότα της δεν τα είχε βγάλει από την τσάντα της.Ο άνδρας είχε μοιραστεί τα μπισκότα του μ' αυτήν,χωρίς κανένα συναίσθημα θυμού ή πίκρας...ενώ αυτή ήταν πολύ θυμωμένη, σκεπτόμενη ότι μοιραζόταν τα μπισκότα της μ' αυτόν.Και τώρα δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να εξηγήσει...ούτε να ζητήσει συγγνώμη. Υπάρχουν 4 πράγματα που δεν μπορείτε να ανακτήσετε.Η πέτρα...αφού ριχθεί! Η λέξη....αφού ειπωθεί! Η ευκαιρία... αφού χαθεί!Ο χρόνος..αφού περάσει!

ΟΝΕΙΡΟ..

Είδα χτες το βράδυ ένα όνειρο.Ονειρεύτικα πως περπατούσα στην αμμουδιά με το Θεό κ ψηλά στον ουρανό φωτίζονται σκηνές απ'τη ζωή μου.Για κάθε σκηνή στην άμμο υπήρχαν δυο χνάρια τα δικά μου κ του Θεού.Όταν η τελευταία σκηνή της ζωής μου φωτίστηκε μπροστά μου γύρισα πίσω κ είδα πως πολλές φορές στη διαδρομή της ζωής μου δεν ήταν δύο χνάρια αλλά ένα κ βλέποντας καλύτερα πρόσεξα πως αυτό συνέβαινε πάντα στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου.
-Στεναχωρήθηκα κ είπα στο Θεό:''Κύριε είπες πως αν έπαιρνα το δρόμό σου θα ήσουν πάντα δίπλα μου αλλά βλέπω ότι στισ πιο δύσκολες στιγμές υπάρχουν μόνο δυο χνάρια στην άμμο.Τις στιγμές που σε χρειαζόμουν περισσότερο εσύ μ'εγκατέλειψες''
-Κ ο Θεός μου απάντησε:''Σ'αγαπώ τόσο πολύ κ ποτέ δε θα μπορούσα να σ'εγκαταλείψω στις δύσκολες στιγμές προσπάθειας κ πόνου.Όταν στην πορεία μας είδες πως δεν ήταν δυο χνάρια στην αμμουδιά ήταν γιατί σε κρατούσα στην αγκαλιά μου''

ΝΑ΄ΣΑΙ ΚΑΛΗ..

Να ΄σαι καλή , να΄σαι καλή , να΄σαι πάντα καλή , Και πότε-πότε να΄σαι έξυπνη , Όμως να μην είσαι ποτέ πολύ καλή , ούτε πολύ έξυπνη . Γιατί όσοι είναι φοβερά καλοί είναι και φοβερά μόνοι Κι όσοι είναι φοβερά έξυπνοι μαχαιρώνονται , πληγώνονται και ποδοπατιούναι από ανθρώπους με μικρότερες πνευματικές ικανότητες , γιατί αυτοί οι άνθρωποι διέπονται από ένα νόμο της ιδιοσυγκρασίας τους και βλέπουν τις επιδείξεις ανώτερης πνευματικότητας σαν μια προσβλητική αυθάδεια που στοχεύει τη δική τους έλλειψη αυτού του πολύτιμου χαρίσματος και τείνουν να φέρουν βαρέως τέτοιες επιδείξεις και αντιδρούν με τον τρόπο που προαναφέρθηκε -και είναι δικαιολογημένοι... Δυστυχώς ,δυστυχώς είναι
Μαρκ Τουειν

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Ενα μικρό αγόρι ρώτησε τη μαμά του: "Γιατί κλαις μαμά;"
-"Γιατί είμαι γυναίκα" του είπε.
-"Δεν καταλαβαίνω" είπε το μικρό. Η μαμά του απλά το αγκάλιασε και είπε "και ούτε ποτέ θα καταλάβεις...."
Αργότερα το μικρό αγόρι ρώτησε τον μπαμπά του: "Γιατί η μαμά κλαίει χωρίς λόγο;"

-"Όλες οι γυναίκες κλαίνε χωρίς λόγο!" ήταν το μόνο που μπορούσε να πει ο μπαμπάς του.
Το αγοράκι μεγάλωσε και έγινε άντρας , έχοντας ακόμα την απορία για ποιό
λόγο κλαίνε οι γυναίκες.

Κάποια στιγμή είχε μια συζήτηση με τον Θεό. Τότε τον ρώτησε: "Θεέ μου, γιατί οι γυναίκες κλαίνε τόσο εύκολα;"
Και τότε ο Θεός του είπε...
- "Όταν δημιούργησα την γυναίκα έπρεπε να είναι ξεχωριστή.
Έφτιαξα τους ώμους της δυνατούς αρκετά ώστε να σηκώνουν τα βάρη του κόσμου και απαλά για να προσφέρουν ανακούφιση.
Της έδωσα εσωτερική δύναμη για να μπορεί να υπομένει τις γεννήσεις και την απόρριψη που καμιά φορά προέρχεται από τα παιδιά της.
Της έδωσα σκληράδα που της επιτρέπει να συνεχίζει όταν οι υπόλοιποι τα έχουν παρατήσει, και να φροντίζει την οικογένεια της μέσω αρρώστιας και κούρασης χωρίς να παραπονιέται.
Της έδωσα ευαισθησία ώστε να αγαπάει τα παιδιά της κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα και όταν αυτά την πληγώνουν.
Της έδωσα δύναμη ώστε να αντέχει τον άντρα της με τα ελαττώματα του και την έπλασα από το πλευρό του για να προστατεύσω την καρδιά του.
Της έδωσα σοφία να γνωρίζει ότι ένας σύζυγος ποτέ δεν πληγώνει την γυναίκα του, απλά ελέγχει τις δυνάμεις της και την αποφασιστικότητα της να παραμείνει δίπλα του χωρίς αμφιβολίες.
'Βλέπεις γιέ μου' είπε ο Θεός, ' η ομορφιά της γυναίκας δεν είναι στα ρούχα που φοράει, στη μορφή που έχει ,ούτε στον τρόπο που φτιάχνει τα μαλλιά της.
Η ομορφιά της γυναίκας είναι στα μάτια της, γιατί τα μάτια είναι οι πύλες της καρδιάς, το μέρος που η αγάπη κατοικεί."