Ξημερώνει και το αύριο δεν θέλω να ρθει ..
να μη χαθεί η ελπίδα.
να μην αντικρίσει το όνειρο τη πραγματικότητα

Η φωνή μου βραχνή ,κρυώνω.
θέλω να φωνάξω μα δεν μ ακούει κάνεις ..
Το γιατί δεν μ αφήνει να ησυχάσω..

Ψάχνω άνθρωπο να βρω ..
Μα έχουν εξαφανιστεί όλοι.
Μονό σκιές παίρνουν .δεν μιλούν .δεν ακούν.μονάχα εκτελούν.

Η ζωή προχωράει ,ο θάνατος όμως είναι εδώ έχει παγώσει την εικόνα και ιστορία επαναλαμβάνετε ..σε σε να,σε μένα,σε εμάς..

Δακρύζω που το γράφω ..
Ενόχλησε που το διαβάζεις..
Η αλήθεια πονάει.
Άλλα αντέχω και αντέχεις.
Μην τα παρατάς /Δεν θα τα παρατήσω..
Θα ει μαι στο τέλος του δρόμου να χω λόγο..
ΣΤΗ ΖΏΗ ΝΑ ΓΥΡΊΣΩ.... Χ.Δουλγεράκη