Μαμάδες πλήρους φάσματος
Υπάρχει γυναίκα που σε κάποια στιγμή της ζωής της δεν αναρωτήθηκε «μήπως δεν κάνω για μάνα?» ή – ακόμη χειρότερα – «μήπως δεν είμαι καλή μητέρα»?
Ποια είναι τέλος πάντων η “καλή μητέρα”? Υπήρξε ποτέ αυτό το είδος γυναίκας ή είναι μια έκφραση συμβατική που επικράτησε στη συνείδηση των πολλών τις περασμένες δεκαετίες κι ακόμα μάς κατατρέχει?
Τα ερωτήματα αυτά ώρες ώρες γίνονταν εκνευριστικά, όταν σύγκρινα τον εαυτό μου με άλλες μαμάδες της διπλανής πόρτας, που έκαναν με χαρακτηριστική άνεση πράγματα για τα οποία ανέκαθεν βαρυγκομούσα (ειδικά ό,τι σχετίζεται με ταχυδακτυλουργίες στην κουζίνα και τις δουλειές του σπιτιού).
Μέχρι που τυχαία έπεσα πάνω στις απόψεις των Lynn Andrews και Christian Northrup, που φώτισaν από άλλη σκοπιά το θέμα: Οι δύο γυναίκες συγγραφείς συμφωνούν ότι υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αυτού που αποκαλούμε «καλή μητέρα», οι οποίες απλώνονται μπροστά μας σαν τις διαφορετικές συχνότητες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Γήϊνη μητέραΣτη μια άκρη του φάσματος βρίσκεται η παραδοσιακή μαμά – τροφός, την οποία αποκαλούν «γήϊνη μητέρα»: Για τη γυναίκα αυτή, η γέννηση, η φροντίδα των παιδιών και η δημιουργία της δικής της οικογένειας είναι ο προορισμός της ζωής της. Αγαπάει τη διακόσμηση, να φτιάχνει πράγματα για το σπίτι της, να περιποιείται τον κήπο και τα λουλούδια. Συχνά έχει δικό της λαχανόκηπο, τιμώντας έτσι τη σχέση της με τη μάνα-γη.
Της αρέσει να μαγειρεύει και να φτιάχνει σπιτικά γλυκά. Αν είναι στο χέρι της, προτιμά να μην εργάζεται εκτός σπιτιού για να είναι διαθέσιμη, όσο γίνεται περισσότερο, για τις ανάγκες της οικογένειας. Λάτρευε τα μωρά από τότε που ήταν κοριτσάκι και αργότερα στη ζωή, όταν έχουν μεγαλώσει τα παιδιά της, συνεχίζει να φροντίζει μωρά από το πόστο της γιαγιάς.
Αν και αναγνώριζα ότι μάλλον …εξέπεμπα από άλλη συχνότητα, πάντα ένιωθα μια κρυφή ζήλεια για τις γήϊνες μαμάδες και τις εκπληκτικές δεξιότητές τους. Εξάλλου ο πολιτισμός μας, ακόμα και σήμερα που οι παραδοσιακοί ρόλοι έχουν ανατραπεί, εκτιμά ιδιαίτερα αυτή τη …συχνότητα του μητρικού φάσματος.
Μητέρα του ουράνιου τόξουΣτην απέναντι άκρη του φάσματος βρίσκεται η μαμά του μια εκδοχή μανούλας λιγότερο γήϊνης και παραδοσιακής. Είναι η γυναίκα που για να νιώσει ισορροπημένη θα πρέπει να ικανοποιήσει βαθύτερες δημιουργικές ανάγκες με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Πέρα από τη φροντίδα των αγαπημένων της παιδιών έχει ανάγκη από προσωπικό χώρο και χρόνο, για να ακούσει και τη δική της φωνή και να της επιτρέψει να εκφραστεί.
Οι γυναίκες αυτής της συχνότητας υπέφεραν τις περασμένες δεκαετίες γιατί δυσκολεύονται πολύ να χωρέσουν στο κοστούμι της παραδοσιακής μαμάς. Για να λειτουργήσουν εποικοδομητικά χρειάζονται συχνά βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού. Μπορεί να μην έχουν πάντα φαγητό έτοιμο στην ώρα του, αλλά συνδέονται με τα παιδιά τους με έναν ξεχωριστό τρόπο, συχνά μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες που μοιράζονται μαζί τους.
Ανάμεσα στις δύο άκρες του φάσματος υπάρχουν άπειρες διαφορετικές συχνότητες, άπειρες υπέροχες παραλλαγές γυναικών, που καθημερινά ανοίγουν δρόμο στη ζωή με το δικό τους ιδιαίτερο μαμαδίστικο στυλ. Ας αποδεχτούμε κι ας αγκαλιάσουμε όλες τις συχνότητες του φάσματος, σε όποια κι αν ανήκουμε. Κι ας χαμογελάσουμε με συμπάθεια στην ίδια μας τη φύση, απαλλάσσοντάς την από το βάρος να προσπαθεί να δείξει κάτι άλλο απ΄ αυτό που είναι πραγματικά. Εξάλλου, όποια μαμαδο-συχνότητα κι αν ”εκπροσωπούμε”, πάνω απ΄όλα θέλουμε να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά!
Ποια είναι τέλος πάντων η “καλή μητέρα”? Υπήρξε ποτέ αυτό το είδος γυναίκας ή είναι μια έκφραση συμβατική που επικράτησε στη συνείδηση των πολλών τις περασμένες δεκαετίες κι ακόμα μάς κατατρέχει?
Τα ερωτήματα αυτά ώρες ώρες γίνονταν εκνευριστικά, όταν σύγκρινα τον εαυτό μου με άλλες μαμάδες της διπλανής πόρτας, που έκαναν με χαρακτηριστική άνεση πράγματα για τα οποία ανέκαθεν βαρυγκομούσα (ειδικά ό,τι σχετίζεται με ταχυδακτυλουργίες στην κουζίνα και τις δουλειές του σπιτιού).
Μέχρι που τυχαία έπεσα πάνω στις απόψεις των Lynn Andrews και Christian Northrup, που φώτισaν από άλλη σκοπιά το θέμα: Οι δύο γυναίκες συγγραφείς συμφωνούν ότι υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αυτού που αποκαλούμε «καλή μητέρα», οι οποίες απλώνονται μπροστά μας σαν τις διαφορετικές συχνότητες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Γήϊνη μητέραΣτη μια άκρη του φάσματος βρίσκεται η παραδοσιακή μαμά – τροφός, την οποία αποκαλούν «γήϊνη μητέρα»: Για τη γυναίκα αυτή, η γέννηση, η φροντίδα των παιδιών και η δημιουργία της δικής της οικογένειας είναι ο προορισμός της ζωής της. Αγαπάει τη διακόσμηση, να φτιάχνει πράγματα για το σπίτι της, να περιποιείται τον κήπο και τα λουλούδια. Συχνά έχει δικό της λαχανόκηπο, τιμώντας έτσι τη σχέση της με τη μάνα-γη.
Της αρέσει να μαγειρεύει και να φτιάχνει σπιτικά γλυκά. Αν είναι στο χέρι της, προτιμά να μην εργάζεται εκτός σπιτιού για να είναι διαθέσιμη, όσο γίνεται περισσότερο, για τις ανάγκες της οικογένειας. Λάτρευε τα μωρά από τότε που ήταν κοριτσάκι και αργότερα στη ζωή, όταν έχουν μεγαλώσει τα παιδιά της, συνεχίζει να φροντίζει μωρά από το πόστο της γιαγιάς.
Αν και αναγνώριζα ότι μάλλον …εξέπεμπα από άλλη συχνότητα, πάντα ένιωθα μια κρυφή ζήλεια για τις γήϊνες μαμάδες και τις εκπληκτικές δεξιότητές τους. Εξάλλου ο πολιτισμός μας, ακόμα και σήμερα που οι παραδοσιακοί ρόλοι έχουν ανατραπεί, εκτιμά ιδιαίτερα αυτή τη …συχνότητα του μητρικού φάσματος.
Μητέρα του ουράνιου τόξουΣτην απέναντι άκρη του φάσματος βρίσκεται η μαμά του μια εκδοχή μανούλας λιγότερο γήϊνης και παραδοσιακής. Είναι η γυναίκα που για να νιώσει ισορροπημένη θα πρέπει να ικανοποιήσει βαθύτερες δημιουργικές ανάγκες με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Πέρα από τη φροντίδα των αγαπημένων της παιδιών έχει ανάγκη από προσωπικό χώρο και χρόνο, για να ακούσει και τη δική της φωνή και να της επιτρέψει να εκφραστεί.
Οι γυναίκες αυτής της συχνότητας υπέφεραν τις περασμένες δεκαετίες γιατί δυσκολεύονται πολύ να χωρέσουν στο κοστούμι της παραδοσιακής μαμάς. Για να λειτουργήσουν εποικοδομητικά χρειάζονται συχνά βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού. Μπορεί να μην έχουν πάντα φαγητό έτοιμο στην ώρα του, αλλά συνδέονται με τα παιδιά τους με έναν ξεχωριστό τρόπο, συχνά μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες που μοιράζονται μαζί τους.
Ανάμεσα στις δύο άκρες του φάσματος υπάρχουν άπειρες διαφορετικές συχνότητες, άπειρες υπέροχες παραλλαγές γυναικών, που καθημερινά ανοίγουν δρόμο στη ζωή με το δικό τους ιδιαίτερο μαμαδίστικο στυλ. Ας αποδεχτούμε κι ας αγκαλιάσουμε όλες τις συχνότητες του φάσματος, σε όποια κι αν ανήκουμε. Κι ας χαμογελάσουμε με συμπάθεια στην ίδια μας τη φύση, απαλλάσσοντάς την από το βάρος να προσπαθεί να δείξει κάτι άλλο απ΄ αυτό που είναι πραγματικά. Εξάλλου, όποια μαμαδο-συχνότητα κι αν ”εκπροσωπούμε”, πάνω απ΄όλα θέλουμε να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου