Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

ΟΤΑΝ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΟΙΤΟΥΣΑ...

Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την πρώτη μου ζωγραφιά στο ψυγείο και θέλησα να φτιάξω άλλη μία.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, σε είδα να ταΐζεις ένα αδέσποτο γατάκι και σκέφτηκα ότι είναι ωραίο να είσαι καλός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις το αγαπημένο μου γλυκό, μόνο για μένα, και κατάλαβα ότι τα μικρά πράγματα είναι τόσο σημαντικά.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, σε άκουσα να λες μια προσευχή και πίστεψα ότι υπάρχει  Θεός στον οποίο μπορούσα πάντοτε να μιλώ.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, με καληνύχτησες μ΄ ένα φιλί και ένιωσα ότι με αγαπούν.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, είδα δάκρυα να τρέχουν απ΄ τα μάτια σου και έμαθα ότι κάποια πράγματα πληγώνουν αλλά  δεν είναι κακό να κλαίμε.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, σε είδα να νοιάζεσαι και θέλησα να γίνω τα πάντα που θα μπορούσα να γίνω.
Όταν νόμιζες ότι δεν σε κοιτούσα, κοιτούσα….και ήθελα να σου πω ότι σ΄ ευχαριστώ για όλα όσα έβλεπα όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα.
Αγνωστος
H επιμέλεια του ποιήματος έγινε από την “Συμβουλευτική Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Βίας στην Οικογένεια, σε συνεργασία με Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας της Κύπρου”.

Δεν υπάρχουν σχόλια: