Γιος: πατέρα μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?
Πατέρας: βεβαίως τι είναι?
Γιος: πατέρα πόσα παίρνεις την ώρα στην δουλειά?
Πατέρας : αυτό δεν είναι δική σου δουλειά….γιατί ρωτάς τέτοια πράγματα..(απάντησε ο πατέρας θυμωμένος)
Γιος : πατέρα πρέπει να μάθω σε παρακαλώ
Πατέρας :αφού πρέπει να μάθεις παίρνω 50ευρω την ώρα
Γιος : αα μάλιστα απάντησε το παιδί με το κεφάλι κατεβασμένο
Γιος: πατέρα μπορώ να δανειστώ 25 ευρώ?
O πατέρας αντέδρασε έντονα: αν τελικά ρώταγες για να μάθεις πόσα παίρνω ώστε να ξέρεις πόσα να ζητήσεις για να αγοράσεις κανένα ηλίθιο παιχνίδι είσαι γελασμένος να πιστεύεις ότι θα σου δανείσω…δεν δουλεύω σκληρά κάθε μέρα για τέτοιες βλακείες
Πήγαινε στο δωμάτιο σου και στο κρεβάτι σου για ύπνο…και αναλογίσου γιατί είσαι τόσο άπληστος και εγωιστής
Το μικρό παιδί κατέβασε το κεφάλι και πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο του κλείνοντας την πόρτα
Ο πατέρας συνέχιζε να σκέφτεται το θράσος του γιου του να του ζητήσει λεφτά και αυτό τον έκανε πιο πολύ θυμωμένο
Μετά από καμιά ώρα και πιο ήρεμο πλέον ο πατέρας άρχισε και σκεφτόταν:
«μπορεί να ήθελε κάτι να αγοράσει πραγματικά γιαυτο να μου ζήτησε τα λεφτά»και με αυτή τη σκέψη πήγε στην πόρτα του δωματίου του γιου του
«κοιμάσαι?» τον ρώτησε
«όχι πατερα είμαι ξύπνιος» απάντησε το μικρό παιδί
Σκεφτόμουνα ότι μάλλον ήμουν σκληρός μαζί σου..ηταν μια σκληρή μέρα για μένα να πάρε τα 25 ευρώ…απάντησε ο πατέρας
Ο γιος έτρεξε γελώντας και πηρέ τα λεφτά από τον πατερά…
Κατευθείαν πήγε στο κρεββατι του και σήκωσε το μαξιλάρι του ώστε να τα βάλει εκεί…
Τότε ο πατέρας είδε ότι είχε και αλλά λεφτά μέσα στο μαξιλάρι…βλέποντας το αυτό άρχισε και πάλι να θυμώνει
Το μικρό παιδί σιγά μέτραγε τα λεφτά ώσπου ανασήκωσε το κεφάλι του κοιτώντας τον πατερά του:
Τι τα θες τα λεφτά αφού ήδη έχεις…τον ρώτησε ο πατέρας θυμωμένος
Διότι δεν είχα αρκετά ενώ τώρα εχω του απάντησε το μικρό παιδί
Πατέρα έχω 50 ευρώ…μπορώ να αγοράσω μια ώρα από τον χρόνο σου?σε παρακαλώ έλα νωρίτερα αύριο για να φάμε μαζί το βραδινό
Ο πατέρας ξαφνιάστηκε.. αγκάλιασε το παιδί του και άρχισε να του ζητάει συγνώμη
Αυτή είναι μια μικρή υπενθύμιση για όλους αυτούς που δουλεύουν σκληρα..δεν πρέπει να αφήνουμε το χρόνο να κυλάει χωρίς να περνάμε τον χρόνο μας με τα πρόσωπα που πραγματικά τον χρειάζονται από εμας.. να θυμηθείτε να μοιράσετε τα 50 ευρώ με κάποιον που αγαπάτε..
Αν πεθάνουμε αύριο η εταιρία στην οποία εργαζόμαστε θα μας αντικαταστήσει αμεσα.. η οικογένεια και οι φίλοι που θα αφήσουμε πίσω δεν θα μπορέσουν ποτέ να μας αντικαταστήσουνε θα τους αφήσουμε ένα δυσαναπλήρωτο κενό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου